Dan denk ik aan Brabant
Column Albert Verschure
Het is er helaas van gekomen. Trump, de beste president ooit, moest vertrekken. Trump de ondernemer, de visionair, de man die liet zien hoe de wereld écht in elkaar zit, is straks niet meer de sheriff van de VS. We moeten blij zijn dat we deze gigant hebben mogen meemaken. Net als bij vele andere groten der aarde zal de wereldwijde erkenning pas komen na zijn vertrek. Deze unieke persoonlijkheid heeft ons de ogen geopend en gezorgd voor een veelbelovende toekomst.
Gladde verhaaltjes
Trump liet zien dat contracten zomaar verscheurd kunnen worden, dat de wereld niet altijd eerlijk is en dat naïviteit tot rampzalige gevolgen leidt. De wereld zit immers vol met onbetrouwbare figuren als Poetin en Bolsonaro en met slechte komieken als Kim Jong-un of Boris Johnson. Zeg nou zelf, waar leerde je als kind het meeste van? Van de nette schooljuf die gladde verhaaltjes vertelde over prinsen en prinsessen of van het buitenspelen? Buiten natuurlijk. Daar ontdekte je wat echt belangrijk was in het leven. Op straat, in de bossen en op het klimrek leerde je dat je niet eindeloos kunt vertrouwen op je grote broer. Zo hebben wij volwassenen geleerd dat we niet kunnen vertrouwen op big brother Amerika of de karatetechniek van onze Chinese kennis van vijf straten verderop. Je moet weten wie je vrienden zijn, wie dezelfde taal spreekt en met wie je samen door een deur kunt.
Losers
Speciaal aan alle producenten en ondernemers geef ik de meest heroïsche en succesmakende les van onze Donald mee: verscheur direct al je contracten met je leveranciers, dat zijn immers allemaal losers. Bedenk liever met wie je ook zónder enig contract zaken zou willen doen. Bij wie kun je in het midden van de nacht aankloppen en word je gegarandeerd geholpen? In ieder geval niet bij Chin Tjang Tjop, John what’s his name of Sleepy Joe. Nee, dan denk ik aan Brabant, want dáár brandt nog licht!