Two Shades of Verschure
Column Albert Verschure
Laten we het jaar goed beginnen en er geen blinddoekjes om winden. Er zijn ondernemers die heel veel doen en nog steeds niets verdienen. Ze zijn gepassioneerd in touw met zaken als productontwikkeling, marketing, automatisering en nieuwe huisstijlen, maar houden er toch geen cent aan over.
Speeltje
Alles wat je bouwt om er sterker uit te komen, mag iets kosten. Niet alleen geld, maar ook bloed, zweet en tranen. Maar sommige dingen houden niet op. Er komt altijd weer een nieuw speeltje op de markt dat geïmplementeerd moet worden. Zo hebben we bij ons op kantoor een prima CRM-systeem. Nu schijnt een tool ervoor te kunnen zorgen dat ik een melding ontvang wanneer mijn klanten jarig zijn, sterker nog hij monitort of ik er wat mee gedaan heb. Lachen. Want wie mij kent, weet dat ik daar niet aan doe. Wie mij kent, weet dat áls ik dat doe, ik dat doe omdat ik een melding heb ontvangen. Op mijn felicitaties zit dus niemand te wachten.
Stop roepen
Gebruik nooit als argument: ‘als ik er nu mee stop, is alle tijd en energie die ik erin heb gestoken weggegooid!’ Dat kan wel wezen, maar aanmodderen zonder perspectief in een hulpeloos pakket met mislukte marketing is veel erger. Geef het toe als iets geen goed plan was. Helemaal niet erg. Zet je hobby thuis verder voort, maar belast jouw kostbare onderneming er niet mee. In elk geval niet oneindig. Daarom is een afgesproken deadline zo gek nog niet; het moment waarop je luid en duidelijk ‘stop’ roept. Want zonder grens, ben je overgeleverd.
Zweep
Ik hoor je nu denken: blijft die Verschure ons met de zweep ervan langs geven of komt hij ook nog met een bruikbaar advies? Beide. Ik leg je twee opties voor. Ga werken en ga geld verdienen. Of ga niks doen en niks verdienen. Maar slaaf zijn van gebeden zonder eind en klagen dat dat niets oplevert, is je reinste masochisme. Ook een kunst. Maar dat is een ander verhaal.
